Manifeste affirmant le caractère un et divers de la langue d'Oc

realitat terribla...
nòstra lenga estimada per de letrats dau mond entièr, e n'avèm cada jorn la prova, nòstre amic Karl n'es una nòva illustracion...
E puòi fòrça d'aqueles que la deurián aparar son talament estats condicionats per lo trabalh intensiu de devalorizacion que vòlon au contrari que dispareguèsse, o que se redusiguèsse en pichons residus escampilhats e fossilizats, sens ges de projècte per lo futur... Batalhan pas per la sauvar mas per l'estripar e la far disparéisser.
Es aquí que ne sèm.

Es per aquò que la representacion de la lenga d'Oc dins de mitans internacionals coma lo PEN es preciosa: enlai tornam aprene que nos ameritam non pas l'escòrna e lo mesprés, mas l'interés, l'afeccion, una cèrta admiracion per la literatura que nòstra lenga a fach nàisser.

Quora tornam dins l'exagòn, la perspectiva davala lèu .....

Volèm inversar aquelas perspectivas.

Nòstra cultura es pas "regionala", es una de las grandas culturas dau mond, escambarlada sus tres païses e sus un millenari. Aquò se sap de pertot mas demòra ferotjament negat aicí. Cau cambiar aquò. E de mostrar que sèm estimats a l'estrange i pòt contribuir. De segur, l'aparar en negant la legitimitat d'una renaissença culturala d'èime unitari e en faguent la promocion de sa balkanizacion, cau fòrça d'imaginacion per imaginar que ne melhorarà lo prestigi!