Manifeste affirmant le caractère un et divers de la langue d'Oc

#80: Realista - Re: Réponse à Realista 

Voilà, les choses sont enfin clarifiées, et je trouve un peu dommage que ce ne soit pas JF Brun qui ait eu le courage de dire ces choses alors que je lui ai demandé plusieurs fois: lui, c'est un chevalier blanc, il n'a aucune arrière pensée ni politique ni sociale ni rien, il fait juste un Manifeste pour le fun... Sainte innocence, ou sainte hypocrisie?

Poiriái vos dire mon brave amic que me fai fòrça de pena que volguèssetz a tot prètz trobar d'intencions secrètas e de conspiracions dins aquel afar. Aqueles que me conoisson sabon qu'ai mai a far qu'a m'amusar a d'embolhs d'aquela mena, e que de mai, estent un òme qu'a atraversat sa pròpia mòrt, soi en detràs de tota ambicion personala, e que lo suplement de vida que m'es donat, lo vòle utilizar per far çò que me sembla mon dever. M'an demandat de representar los escrivans d'òc, aquò vos fai galejar, de segur, es un onor qu'aviái pas demandat ni tant solament imaginat, mas que me balha de responsabilitats.

Nòstre manifèst es un perlongament d'una declaracion oficiala dau Felibritge e es estat escrich en concertacion amb d'unes membres importants dau Felibritge, per de membres dau PEN que d'unes son felibres, mas d'autres non, tot lo mond s'estimant e se respiechant entre eles. Lo signa o lo signa pas quau vòu. Mas se volèm trabalhar a la promocion de la lenga d'òc cau que siága clarament admés qu'existís. E vos pòde dire que l'impression qu'an los estrangièrs que visitan Provènça o d'autras parts dau país, e ben, justament, es qu'existís pas mai...

Vos gramecie de balhar tant de vida a aquel forum mas vos gramecie pas d'i engulhar la suspicion de manòbras perfidas que ne farián una maquina infernala per sabe pas de qué. Lo manifèst ditz çò que ditz, res de mai, res de mens.

La màger part dels redactors dau manifèst emplèga la grafia occitana mas una part utilisa la mistralenca e tòrne dire qu'ai un respècte immens e una admiracion per las grandas òbras que son estadas escrichas dins aquela grafia, e qu'ai quitament sortit un libre en provençau mistralenc. La seccion de lenga d'òc dau PEN internacional es urosa de comptar de desenats d'escriveires provençaus mistralencs dins sos rengs, consideram qu'es una forma nòbla d'escritura de nòstra lenga que fai partida dau patrimòni de la cultura d'òc. Soi donc pas lo manipulator qu'imaginatz qu'emplèga lo nom de Mistral per m'opausar a sa pensada en faguent semblant de ne dire de ben.

Ai viscut l'occitanisme dau sègle XX e sas luchas fratricidas, mon opinion es que cau tot far per empachar que se reprodusiguèsson aqueles scenaris que son suicidaris. Es per aiçò que cèrque la patz e la collaboracion, pas de luchas ridiculas per de poders illusòris. La lenga la sauvarem totes ensèms o se sèm divisits assistirem a sa disparicion definitiva anonciada dempuòi tant de temps, e que farà la gaug d'un molon de mond.

Sabe pas quau sètz vos, ieu mon nom apareis clarament dins aqueles documents e mai siágan pas de documents personals mas l'òbra d'una còla de trabalh (anave escriure collectiu !), - mas me semblatz un òme de l'esperit bravament bistòrt e complicat.

Pasmens sagís de far simple. La lenga d'òc (o occitana, o provençala, etc...) es dins una situacion mai que dramatica, e pasmens tot es pas perdut, demòra de locutors, d'actors culturals, una vida literària, de legeires... Cau quitar de metre lo fuòc a l'ostau e cercar de tot sauvar. Aquí nòstre combat, pas res mai.